akoestisch wordfeud

Terwijl iedereen om me heen in de ban is van Wordfeud, gaan we hier in de Santenkraam voor het echte werk, akoestisch Wordfeud, ofwel good old Scrabble. In de doos staat de datum waarop ik ’t kocht: 17 augustus 1996. Ik ben gek op Scrabble. Waarschijnlijk is Rinke daarom minder gek op Scrabble. En wat doe je dan als vrouw die graag Scrabble speelt maar bijna nooit de kans krijgt? Je maakt baby’s. Die baby’s worden groter en groter tot de dag komt dat zo’n uit de kluiten gewassen baby vanzelf een keer vraagt: ‘Wat is dat voor spel? Kunnen we dat eens spelen?’ Die dag kwam gisteren. Oh lucky day.

Ik voelde me gisteren niet zo lekker en vandaag ook nog niet, maar voor een potje Scrabble kom ik mijn bed uit. De uit de kluiten gewassen baby in kwestie, Jip, vond het meteen een geweldig spel. En hij snapte het ook. Hij snapte ook dat als je acht bent en je voor het eerst zo’n spel speelt je niet kunt winnen en vond dat niet erg. Super, kon ik tenminste lekker uit mijn dakje gaan met mooie woorden (quilt, wasco), hadden we allebei lol. Vanmiddag presteerde hij het om notabene te winnen. Oké, ik hielp af en toe een beetje, maar het meeste deed hij echt zelf. Waah, een waardige tegenstander! Mijn eigen zoon!

Of we dan na het eten nog een potje… Rinke wilde ook wel mee doen en Nisse wilde dan wel bij Rinke in het team. ‘Ik denk eigenlijk dat je het zelf ook wel kan, Nisse.’ zei ik. En eh. Dat was zo. Hij versloeg ons. Allemaal.

Wat hij dan zoal voor woorden verzon? Tuin, ventje en neus bijvoorbeeld en dat dan natuurlijk liefst op 3 keer woordwaarde. Nou ja, mocht ie zich in groep 3 vervelen, dan gaat ie maar scrabble spelen met de juf. 

Advertenties